ABD-Türkiye dalaşı

Rotasına bir türlü oturmayan/oturtulamayan Türkiye’nin iç ve dış politikası. ‘’aklını kendine sakla’’ diyenlerin kaptanlığımda fiyortlara çarpa çarpa, inişli çıkışlı yoluna devam ediyor. Özellikle rota hep sert yönlere çevriliyor. Geminin çarpması sonucu meydana gelebilecekler hiç hesaba katılmadan günü birlik değerlendirmeler, tedbirler, ‘’U’’ dönüşleri, ‘’Z’’ zikzakları artık rutin hale geldi. Tahammül edebilirseniz edin. Son olarak kavga kervanına Danimarka’da dahil oldu.

Muhatabın veya muhatabı kim? Türkiye en yetkili ağızdan herhangi bir açıklama yaptığında ABD Türk yetkiliye eş değer olmayan basamakta , sözcü veya daha alt seviye sorumluları ile yanıt veriyor. Türkiye’yi yalanlıyor. Kamu oyu laf kalabalığı içinde boğulup giderken bu incelikleri fark edemiyor. Kavgayı sürekli canlı tutma girişimleri diplomatik dilin ne anlama geldiğini karambola getiriyor. Türkiye bunu çok iyi bir şekilde yanıltma olarak değerlendiriyor.

İşid terör örgütü değildir derken İşid terör örgütü ilan edildi. Bu ne tutarsızlık böyle? Koridor, koridorun kullanılması konularında hayır derken evet denildi. Olayları takip edenler bu dönüşlerin ne anlama geldiğini çok iyi değerlendiriyorlar. Türk dış politikası hayalet gemiye dönüşüyor. Herkes gördüğünde uzaklaşıyor ve Türkiye gittikçe yalnızlaşıyor. Güvenilir olmaktan çıkıyor.

Yetkililer ve etkililer bunun çok iyi farkındalar. İşin doğrusunun ne olduğunu da biliyorlar ama tribünlere oynama hastalığı iç ve dış politikada Türkiye’yi çıkmaza götürüyor. Terör palazlanıyor, güvenlik sürekli yara alıyor. Bu arada biz nelerle uğraşıyoruz? Düşünce özgürlüğüne yasak ve kelepçe vurmakla, polis devleti olmakla, ak’la kara ile uğraşıp enerjimizi hayali varsayımlara harcıyoruz.

Uçuk ihtiraslar  ülkeleri hep felakete sürüklemiştir. Dünyada bunun örneği çok. Hitler de olduğu gibi.  Bizden bir örnek verecek olursak Turan hayali ile Orta Asya yollarına düşen Osmanlı komutanı bu millete 90 bin şehit verilen Sarıkamış faciasını yaşattı. Türkiye Cumhuriyeti’nin sadık vatandaşlarını maceraya sürüklemeye kimsenin hakkı olmamalı. Uçuk teoriler (faraziyeler) en kısa zamanda terk edilmeli, gerçeklere dönülmelidir.

Her ne kadar aklımızı kendimize saklasak da, bizim aklımız böyle emrediyor.