Televizyon haber bültenlerinin bir haftadır ana konusu, kuyuya düşen yavru köpek "KUYU"
Bu akşam Kuyu kurtarıldı... Kendisini kurtaranlarla birlikte, bir haber programına konuk oldu. KUYU stüdyoyu aydınlatan/ısıtan projektörlerin yaydığı ısıdan memnun, stüdyonun ortasında miskin, miskin yatarken, insanlar dakikalarca onun nasıl kurtarıldığını tartıştı
Hayvanları severim, özellikle köpekleri çok severim... 
Ama; şehitlerimize haberlerde bir dakika yer verilmezken, ağlayan şehit anaları görmezden gelinirken, soğuktan donup ölen insanlar haber bültenlerinde yer bulamazken, bir başka kuyuya, kapağı açık menhole düşen görme özürlü vatandaşın dramı geçiştirilirken, her gün soğuktan, açlıktan ölen kuşlar, köpekler haber bile olmazken, KUYU'nun her gün 5-10 dakika haberlerde yer bulabilmesini, tüm hayvan severliğime rağmen, habercilik olarak göremedim...
Ayrıca, haberlerde;
Referandumda farklı tercihte bulunanları, terörist, faşist, koyun vb. sıfatlarla suçlayan siyasileri,
Siyasetçilerin her geçen gün çirkinleşen üslubunu,
Haberlerden eksik olmayan kadın ve çocuk tacizlerini,
Farklı yaşam tarzlarına ve farklı düşüncelere tahammülsüzleşen insanımızı,
Nihan Hanımın hayallerini,
Yeni doğan çocuğuna EVET ismini veren aileyi bu harekete iten saikleri,
Tarih uleması diye televizyonda arz-ı endam eden tımarhane kaçkınlarını,
Düşünürken kendi kendime sormadan edemiyorum; aklımız kuyuya KUYU'dan önce mi düştü?
Kuyu zor bela da olsa kurtarıldı...
Pekiyi kuyuya düşen toplumsal aklı, düştüğü kuyudan kim çıkaracak?