Anadolu çocukları ve gömleğin ilk düğmesi...

Anadolunun eli nasırlı ama yüreği yumuşak evlatları yüzyıllar boyu hep ezildi horlandı.
Osmanlı, içinden çıktığı anadoluyu yalnızca vergi ve asker olarak gördü, Osmanlı yıkıldığında ,Osmanlı coğrafyasının en fukara bölümü anadoluydu.

Cumhuriyet kurulurken de anadolu çocukları , görünüşte evet ama gerçekte asli unsur olamadı, kurucu unsur olamadı.
Her ne kadar köylü milletin efendisidir dense de bu çoğunlukla lafta kaldı.
Cumhuriyetin anadoluya kazandırdığı kulluktan vatandaşlığa geçiş oldu.

Anadoluda jandarma devlettir, köylü devlet her gördüğünde saklandı.
Jandarma her geldiğinde ya erkeği askere alır, ya vergi salar, ya da hapse tıkardı.

Üstad KARAKOÇ'un isyanlı sükut şiirinde anlattığı "şey" , Anadolu çocuklarının yüzyıllarca yaşadığı şeylerin özetiydi.

"Gitmişti makama arz-ı hâl için
'Bey' dedi, yutkundu, eğdi başını.
Bir azar yedi ki oldu o biçim..
'Şey' dedi, yutkundu, eğdi başını."

Vatandaş geldiğinde vali beyin ayağa kalkıp "hoş gelmişsin" diyeceği bir sahneyi hiç bir filmde göremeyiz,bırakın görmeyi hayal bile edemeyiz.
Cumhuriyet çok büyük nimetti ama anadolunu payına az nimet çok külfet düştü.

son 3 yılda binlerce şehit verdik, istisnasız hepsinde aynı şehit ailesi fotoğrafı gördük.
Boyasız,sıvasız baba evi, eve asılmış al bayrak, acılı bir eş, boynu bükük bebeler.
Şehadet, zengin konaklara hiç uğramayan tramvay gibidir ve her şey "Zenginimiz bedel verir, askerimiz fakirdendir." diyen yemen türküsünün dizelerindeki gibidir.

16 Yıllık AKP iktidarında da bundan farklı bir fotoğraf göremedik, hatta yıllarca yerden yere vurduğumuz milli şef inönünün CHP dönemine bile rahmet okuttu.
Dünün milli şefi İNÖNÜ idi bugünün milli şefi ERDOĞAN, benzerlikler de var farklılıklar da.
Ama sonuç aynı.
Yoksulluk,yolsuzluk ve yasakları kaldıracağız , özgürlük,refah ve mutluluk getireceğiz diyenler, anadoluyu ve anadolu çocuklarını silindir gibi ezdiler.
Anadolunun payına yine acı ve gözyaşı düştü.

Anadolu 400 yıldır , gömleğinin düğmesini hiç doğru ilikleyemedi, o yüzden de iki yakası asla bir araya gelmedi.

Önümüzde 2019 seçimleri var , korku ve zulüm imparatorluğunun son bulması için saraysız ülkücülerden büyük beklentiler var.

Türkiye'nin üretime döneceği, barışın, huzurun , kardeşliğin tesis edileceği bir Türkiye ancak bu fakir milletin kaynaklarını hovardaca harcamayan,israf etmeyen, çalmayan çaldırmayan, 
zil çalınca değil her daim milli düşünen kadrolarla mümkündür.

Umarız bu kez gömleğin yakası doğru iliklenir.