Geliyorum diyebilir, aniden de gelebilir, geldim dediği de olmuştur. Ve GELMiştir de. Kazalarda ölenlere, yoğun bakımdakilere, ciddi hastalıklar ile mücadele edenlere, işleri ters giderek mutsuz olanlara üzülüyor, efkarlanıyor ve sevdiklerimizin acılarına ortak oluyoruz.

İnsan hayatında; huzur, mutluluk, sağlık, eğlence olduğu gibi. Ölüm, hastalık, üzüntü ve olumsuzluklar da doğal yaşamın gerekliliğidir.

İnsan oğlu, normal ve sağlıklı yaşadığı zamanların kıymetini bilir, hastalık ve ölümle yüzleşebileceğini unutmadan yaşarsa, rahmet ve minnet ile anılmış olur. 

Hepimiz farklı yaradılışa (fıtrat), kişiliğe, ırka, cinse, tenlere, dillere ve dinlere mensup olabiliriz. Ortak olduğumuz evreni, insanını ve ortak yaşam alanlarımızdaki değerlerimizi yitirmeden, dünyayı terketme erdemini tatmış oluruz.

Farklılıklar, tüm canlılarda çeşitliliği ve bereketi artırır. Birbirimizin farkında olmamız ise, toplumsal gerçeklerle yüzleşerek, kendi varlığımızdan haberdar olmamızı sağlar. Kendi varlığımızın farkındalığını hissedemediğimiz ve kendimizi sevme nezaketini gösteremediğimiz zaman, birey olamadığımızdan, paydaşlarımızın farkındalığını hissetmekte ve sevmekte zorlanırız. Bu durum, dünyadan bi haber yaşamamızı davranış haline dönüştürür. 

"Hep ben, hep bana, hep benim" dili; bizleri fikir, merhamet, duygu, sevgi ve vicdan fukarası yapar. Oysa canlıların özeli olan biz insanların, vicdan ve gönül zengini olması gerekir.

Ansızın ve zamansız çalan kapı, bizlerde; heyecan, tedirginlik, kaygı, korku, keder, üzüntü, sevinç ve mutluluk yaratabilir. Yol, uzun görünse de; bir başı, bir yönü ve bir sonu vardır. Ortası takastır. 

Allah sağlık versin "Taş Bebek", Gönül Yazar’ın: 

Bu kadar yürekten çağırma beni, 
Bir gece ansızın gelebilirim.
Beni bekliyorsan, uyumamışsan.
Sevinçten kapında ölebilirim.
Belki de hayata yeni başlarım, 
İçimde küllenen kor alevlenir.
Bakarsın hiç gitmem, kölen olurum.
Belki de seversin beni kim bilir.
"Kal" dersen, dağlarca severim seni.
Bir deniz olurum ayaklarında.
Aşk bu, özleyiş bu, hiç belli olmaz.
Kalbim duruverir dudaklarında.,
Belki de seversin beni kim bilir, 
Bir gece ansızın gelebilirim. 

Şarkısı, aşk kelimeleri ile süslense de, biz insanların ölümle kalım arasındaki, incecik çizgisinin hikayesidir.

Yaşamımızda, hep hayırlı haberler olması temennilerimiz olsa bile, olumsuzlukların da hepimizin kapısını ANSIZIN çalacağını, içinde mutluluk ve acı taşıyanlarının olabileceğini unutmamamızı hatırlatarak: 

Ruhumuzun; merhamet, sevgi ve saygıyı barındırdığı, kapımızın da her an çalınabileceğini, kutsal, ölümsüz ve yüce olmadığımızı bilmemiz gereken, sağlıklı günler diliyorum.