Adı lazım değil, cinim kadar hazzetmediğim biri “Sandıkta hesaplaşın” demiş. “Ben aptalın biriyim” deseydi de aynı anlama gelirdi. Allahım bunların kafasının içine birkaç gram cevher koymayı bilerek mi ihmal ettin? Bu nedir bu?

Öyle olaylar vardır ki, hemen müdahale edilmesi gerekir. Bu aptala anlayacağı dilden anlatayım. Avanağım, varsayalım ki, iki belediyenin ara yerinde, hangisine bağlı olduğu öteden beri tartışmalı bir konağın var.

Bu konakta yangın çıkmış... Cayır cayır yanıyor konak. Şimdi bu belediyelerin iftaiyeleri, “sana bağlıydı, bana bağlıydı” tartışması mı yapmaya otursunlar? Yoksa yangını söndürdükten sonra mı konuyu tartışmayı uygun bulsunlar?

Gezi parkına iş makineleri girmiş. Ağaçlar sökülüyor. Peki, seçim ne zaman? Seçime daha aylar var. Ondan sonra ne oluyor, izlemiyor musun? Örneği Zeytinburnu’da yaşandı... Bilmem kaç katlı yüksek bina yapılıp bitirildikten sonra yargıdan binanın projesinin iptali kararı çıktı.

Bu halin bizim köyün dilinde tam tarifi vardır ama, söyleyemem ki...

Yalnız şu kadarını söylemek ayıp değil. Bu olayı batı dünyasında bir filmde kullansalar, bir romanda dile getirseler yazarına “en abuk yazar” ödülü verirler. Bina tamamlanıyor, projenin iptali kararı geliyor... Bilmem kaç yüz konutluk sitenin yapımı bitiyor, yapılamayacağı kararı çıkıyor. Bir ilin Milli Eğitim Müdürü elli altı kez görevinden alınıyor. İnanın bana “Bu ne kardeşim, burası Türkiye Cumhuriyeti mi, yani ki bir memleket mi, yoksa bir sirk mi bu?” diye haykırasım geliyor.

Düne kadar car car ediyordu... Baktık, havası söndü. Kimlerle konuştu? Adları gerekmiyor ama sanatçılar diyorlar aralarında sanatçı yok. Varsa da ben bilmiyorum. Cahilliğime bağışlayın. Aslında şu sanatçı lafının da bir tarifi yapılmalı.

Kimse soramıyor? “Sen öyle yağıp gürlerken bu sanatçılar ayda mıydılar?”

Biz “Dün dündü, bugün bugündür” geleneğinden geliyoruz.

Ne yapalım, buna da şükür... başa gelmiş, çekiyoruz. İşte burada söylenecek laf:

Sandığa kadar...

“Basın hürdür, susturulamaz...”