ASİYE NASIL KURTULUR

Önsöz: Kızım sana söylüyorum, en kaynana sen anla…

Yıl: 1913

Yer: Hindistan nam memleketin eyaletlerinden Rangon’da 200.000’den biraz fazla nüfusa sahip şehirlerinden biri; asıl önemli durum, bu sırada Hindistan nam memleketin bir İngiliz sömürgesi olması.

Pek tabi ki Hindistan nam memlekette de bir “adalet” kurumu var… Yabankazlarının bile farkına vardığı haliyle, bir sömürge ülkesinde, “adalet” denilen şey, orada bulunun emperyal ülke ağalarının kuralları ve kadrolarıdır. Bu kadroları, küresel ağaların yerel marabalarına ve doğruyu söylemek ahlak ve vicdanına sahip kişilere karşı aslında “adaletin cellatları” olduğunu fark etmek gerekir.

“Kalemini kır fakat satma” ilke ve ahlakıyla gazetecilik yapan Arnold adlı bir İngiliz gazeteci, ahlaksız ve tecavüzcü, ki halkın baskısı sonucunda mahkemeye çıkartılabilmiş bir İngiliz sömürge subayının tecavüz davasını, Andrew adlı bir sömürge yargıcının örtbas etme girişimini gazetesinde haber yaptığı ve mahkeme kararını ve heyetini alaya aldığı için, yine aynı yargıç tarafından hızlı bir şekilde yargılanarak bir yıl hapse mahkum edilir. Fakat gazeteci Arnold hemen pes etmek yerine İngiltere’de temyize götürür. Arnold’un Londra’da “yakın ve etkin” dostları olduğu için, davası “İngiltere’nin en yüksek mahkemesine” kadar çıkar. Oradaki “değerlendirmeden” sonra, Hindistan hükümeti, alelacele gazeteci Arnold’un cezasını önce dört aya indirir ve ardından da Arnold’u serbest bırakır.

Aslında “kast”ın ve İngiltere’nin zulüm pençesinde inleyen Hint halkının yaşadığı zulüm, günlük hayatının genel ve gelenek halidir. Ancak bu “makus talih” onlara ilahi bir kader gibi sunulduğu, seslerini duyurabilecek imkanlardan da yoksun olduğu için, ıstırapları sessiz bir nehir gibi akmaya devam etmektedir. Maalesef, “bir çiçekle yaz olmaz, olsa da haz olmaz” atalar sözündeki gibi Arnold gibiler de az olduğu için, olanların da sesi her türlü yöntemle kesilmeye çalışıldığı için, sömürge adaleti, sömürge subaylarının yaygın şekilde tecavüzüne uğrayan çocuk Ainaları “fahişe” diye damgalamaya devam etmiştir…

Sonsöz: Adalet cellatları, bozduğunuz kantar, gün gelir sizi de tartar.