Günde beş kez ziyarete gelirdi 
Söke’nin en güzel kızıydı Bahar 
Belki sevdalıydı, belki delirdi 
Evliydim; her şeye razıydı Bahar.

Saçına kırmızı çiçek takardı
Karşıma oturur baygın bakardı
Aşıktı besbelli, sevda kokardı
Söke’nin baharı, yazıydı Bahar.

Birazcık sarışın; Helen tipinde
Elli cambaz can verirdi ipinde
Sütun gibi; bal doluydu küpünde
Gün yüzüne çıkmış kazıydı Bahar.

Boy, posu yerinde; sülün gibiydi
Kocaya sevdalı gelin gibiydi
Bana çok uzaktı; elin gibiydi
Gözlerin sevdası, hazıydı Bahar.

Otururdu; gün boyunca gitmezdi
Rüyada görürmüş; o da yetmezdi
Böyle fidan her toprakta bitmezdi
Çocuğuma bile razıydı Bahar.

Allah şahit asla meyil vermedim
Fırsat bilip muradıma ermedim
Söke’yi terk ettim daha görmedim
Söke’nin en güzel kızıydı Bahar.

Süleyman’ım; gönlüm Söke’de kaldı
Lakin dönemezdim; alanlar aldı
İçimde uktedir bu kadar oldu
Gönlümün romanı, teziydi Bahar.