Biliyorsunuz ben Çankırılıyım. Geçtiğimiz günlerde  İZÇANDER (İZMİR ÇANKIRILILAR DERNEĞİ)’in yeni dernek merkezi açılışı vardı. Gittim, hemşehrilerimle görüştüm, bazıları ile tanıştık, kaynaştık, memleketimiz için neler yapabiliriz konusunu uzun uzun konuştuk…

Akşam  yorgun argın eve dönüyorum. Böyle durumlarda eğer boşsa otobüsün en arka koltuğunda cam kenarına otururum ben. Kendi halimde sakin dışarıyı seyrederek yolculuğum sürerken otobüse binip inenler beni rahatsız etmez. Günü düşünürüm, başka başka şeyleri düşünürüm… düşünmeden bakınırım… zihnim boşalır, bir çeşit dinlenirim…

Yolculuğum gene öyle idi.  Taa ki otobüs  manevra yapıp sert bir frenle durana kadar. Yan tarafımızda gıcır gıcır, yepyeni bir otomobil. Bizim otobüs onu sıkıştırmış anlaşılan ki acı acı korna çalıyordu sahibi. Bunun üzerine otobüs şoförümüz sinirlenmiş olmalı daha çok sıkıştırdı onu. Canım araba ha çizildi ha çizilecek!.. Biraz inatlaşmadan sonra yeşil ışığın da yanması ile yeniden hareket ettik. Ancak az ileride otomobil otobüsümüzün önüne geçerek durdu. Gençten bir bey hemen atladı ve bizim şoförün yanına geldi.

“Ben sana ne yaptım? Ne kötülük gördün benden?” diye bağırdı.

Araya yolcular girdiler, olay büyümedi. Ama bu söz beni  çok etkiledi.

 “Ben sana ne yaptım?”

Eve geldim… Yemek faslı bittikten sonra televizyonun karşısında divana uzun oturdum. Haberleri seyrediyorum… Gene terör… gene acı… gene kan… Amerikan büyükelçiliğine canlı bomba saldırısı olmuş. Gazeteci Didem Tuncay ağır yaralı. Elçilik çalışanı 47 yaşında Mustafa Akarsu  ise ölmüş.  Elçilik binası kapılarında her gün 30 Türk güvenlikçi olarak görev yapıyormuş. Saldırıda hayatını kaybeden 20 yıllık elçilik çalışanı Mustafa Akarsu'nun hayali, 20 yılı deviren çalışanlara tanınan green card ayrıcalığından yararlanıp Amerika'ya yerleşmekmiş…

*  *  *

İnsanlar Amerika'ya öfkeli. Masumların ölümünden sorumlu tutuluyor. Hal böyle iken beyinsizler   masumları öldürerek Amerika’yı cezalandıracaklarını sanıyorlar. Ne büyük ahmaklık ve ne büyük haksızlık bence!

Terörist canlı bombaya keşke sorabilseydim:

“Hadi Amerika’ya kızıyorsun? Peki bu yaptığına ne demeli? Bunun hesabını kimden soruyorsun? Mustafa Akarsu sana ne yaptı? Peki ya Didem Tuncay?

Mustafa’nın hayalleri, hayatı, geleceği her şeyini bir anda yok ettin ya!..”

“Ben sana ne yaptım?”

Ya Didem… gencecik bir kız. Güzel mi güzel… hayalleri var… başarılı bir gazeteci, ekranın gülen yüzü… Sağ gözünü kaybetmiş, işitme sorunu içinse doktorlar ümitliymiş… Ne acı… geleceği yok oldu…

Bir de teröristin babasının durumuna bakalım. Evladın kötü bir biçimde ölüyor. Ama acına bile yanamıyorsun. Yanmayı bir kenara bırak ömrünün sonuna kadar kara bir leke ile yaşıyorsun…

“Terörist katilin babası!..”

Kaybolan, yitip giden hayatlar…

Ve O laf hiç aklımdan hiç çıkmıyor… beynimde çın çın ötüyor…

“Ben sana ne yaptım? Benden ne kötülük gördün!..”

Hülya Sezgin / Kültür sanat bölüm yönetmeni
www.haberhurriyeti.com

https://twitter.com/hulyaasezgin