1990-1991 yıllarında Saddam Kuveyt'e savaş açtığında, Amerika'nın da Irak'a girmeye zemin arayışları son bulmuştu.

Önce "Kimyasal silah kullanıyor, halkını öldürüyor" dediler.

Daha sonra Birleşmiş Milletler'den bir heyet gidip araştırıp kimyasal silah bulunamasa da, "Demokrasi götüreceğiz" sözü Irak halkında kabul gördü. 

Saddam'ın tüm heykelleri sevinç çığlıklarıyla devrildi, saklandığı mağarada saçı sakalı uzamış, dişleri dökülmüş şekilde bulundu ve "Bölünmeyin, ayrışmayın eyy Irak halkı" dese de asıldı. (Tüm dünya 'canlı' izledi)

O yıllarda rahmetli Turgut Özal'ın Kerkük ve Musul'u alalım senaryosunda hiç unutmadığım bir sözü vardı:

"Bir koyup iki alacağız" (Öyle de olmadı)

Sonuç; Genel Kurmay Başkanı Necip Torumtay Paşa'nın istifasıyla son buldu!

ABD, Saddam gibi bir diktatörü 'Demokrasi götüreceğiz' diyerek devirdiğinde, demokrasinin ne olduğunu bilmeyen Irak halkı ABD ile ortak hareket ederken, sonuç olarak çok parçalı, mezhepsel ve etnik olarak bölünen Irak'a bir türlü demokrasi gelmedi.

Kerkük ve Musul'u almak da rafa kalktı!

Yani 'bir koyup iki alamadık'...

Ne koyacaktık da 'iki' alacaktık? Bunu da Türk halkı olarak bir türlü çözemedik.

1 Mart 2003 tarihinde Irak teskeresi de Meclis'de kabul görmedi...

Görse idi, belki de bir koyup iki alınamayacağını, süper güçlerin buna müsaade etmeyeceğini görürdük. 

Kerkük ve Musul kanayan yaramız olarak içimizde kaldı...

Türkmenler'in yanında yer almak yerine, aksine Kerkük'ün, Türkmeneli'nin demografik yapısının nasıl değiştirildiğine de üzülerek şahit olduk. 

Nedense 'Arap Baharı' adıyla yola çıkılan projenin bir BOP olduğu, demokrasi havarilerinin de gerçek yüzlerinin aslında ne olduğunu gösterdi bize.

Elin oğlunun demokrasi değil, petrol ve çıkarlarını gözettiğini yaşayarak gördük yıllar sonra.

Bu günlere gelirsek tıkır tıkır işleyen BOP da tüm çıplaklığı ile görünüyor.

ABD çıkarları doğrultusunda, ezeli rakibi Rusya ile bir güzel anlaşabiliyor. 

YPG elebaşı terörist Mazlum Kobani ile iki süper güç 'kol teması' yapabiliyor, kolu da geçtik davet ediliyor, konferansla görüşülebiliyor. (Şaşırdık mı hayır) 

Yani kırmızı bültenle aranan bu kişi, siyasi bir figür gibi ciddiye alınabiliyor Türkiye'ye rağmen.

Barış Pınarı Harekâtına tam destek verdik...

Suriye'de ileride başımıza bela olabilecek terör devleti kurulmasın, koridor açalım, küçük Suriye olan ülkemizdeki Suriyeliler'i 300 metrekarelik evler yaparak yerleştirelim, terör yerine bahçe işleriyle uğraşsınlar, üretsinler diye.
Kazanımımız ne oldu?

Silahlarıyla birlikte çekildiler?

Nereye?

Açtığımız koridorun 30 km dışına!

Silahlı kuvvetlerimiz başarılı bir şekilde kendilerine verilen görevi yerine getirdi, hiç şüphesiz.

Sınır güvenliğimiz açısından önemliydi bu harekât.

Terör koridorunu yardılar Fırat'ın doğusunda Allah'a çok şükür...

Ancak iki süper güç bundan memnun görünmüyor.

Rafa kalksa da temkinli olmak şart. 

YPG/PYD ile halâ işleri bitmedi henüz.

Şimdilerde rahmetli Özal gibi 'bir koyup iki alma'yı geçtim.

Aman diyeyim bir koyalım, ama tam koyalım, ikisi kalsın!

Türkiye'de nüfusu 4 milyonu geçmiş Suriyeliler'i, bir an önce güvenli bölgelere gönderelim.

Yoksa nüfusunu çoğaltma konusunda mahir olan Suriyeliler, bize 'bir koyup iki alacaklar' (!) gibi görünüyor. 

Nasılsa Türkiye cennet.

Herşeyleri bedava, doğurup duruyorlar.

Üreye üreye demografik yapımızı değiştirecekler.

Adamların başka işi yok! Rahatlıktan böyle oluyor.

Barış Pınarı Harekâtına tam destek vermemin nedeni biraz da bu.

Açılan koridora yerleşerek, 300 metrekarelik evlerinde rahat rahat üresinler bari!

Bir koyup iki alsınlar, bizi alâkadar etmez, söz konusu bile değil, bize ne ki!

Hiç sorun değil yani, çoğalsın dursunlar!

Bu arada temkinliyim; ABD ve Rusya Suriye konusunda anlaştı gibi görünüyor.

Onlar kimlere bir koyup iki alacaklar?

İşte o hiç belli değil...