Eskiden çocuktuk.
Çocuk gibi düşünür, 
Çocuk gibi hayal eder, 
Çocuk gibi oynar, 
Çocuk gibi koşar, 
Çocuk gibi güler, 
Çocuk gibi ağlar, 
Çocuk gibi dondurma yer, 
Çocuk gibi neşeli, 
Çocuk gibi temiz, 
Çocuk gibi çocuktuk. 
Düşündükçe,
Ağladıkça, 
Güldükçe;

Annelerimiz, babalarımız, komşularımız, öğretmenlerimiz ve akrabalarımız söz birliği etmişçesine “offff, püfff, küfff, ayıp, yakışmıyor” dedikçe, çocuk gibi çocukluktan uzaklaşıyorduk. Hayal kurdukça; "ha ha ha larla" utanmaya. Çocuk gibi oynadıkça; "bu çocuk büyümeyecek" lere. Çocuk gibi, topuklarımızı popomuza vurarak koşarken; "koşmayı bile bilmiyor" lara. Çocuk gibi gülerken; "gülme ayıptır" lara. Çocuk gibi ağlarken; "karı gibi ağlıyorlar"a. Çocuk gibi neşelenirken; "çocuk gibi soytarı" ya. Çocuk gibi tertemiz duygularımızla oynarken; ‘elbiselerini kirletme, duygularını kirlet’ lere. Çocuk gibi coşarken; ‘hiç yakıştıramıyorumlarla, hadi dersini yap, yarın sınavın var" lara alıştırdınız bizi.

Biz sevmedik çocukluğu, be çocuğum. 
Sen hangi çocukluktan bahsediyorsun.
Beni anladılar mı? 
Ben seni anlayayım!..
Beni dinlediler mi? 
Ben seni dinleyeyim!..
Beni tanıdılar mı? 
Ben seni tanıyayım.

HEPİMİZ, ÇOCUKTUK YA?..

İşte, çocukken kirlendi içimizdeki tüm duygular. Bilgisayar gibi, Örümcek Adam gibi, Süpermen, Himen, Kara Murat, Tarkan ve hottoroman gibi kirlettiler ve savaştırdılar  çocukluğumuzu. 

Şimdi onları satıyoruz. Sizi beğeniyoruz, sevmesini ve takdir etmesini bilmiyoruz. Çocukuluğumuzu rezil eden reziller gibi, intikam almak istiyoruz. Sokağa çıkmaktan korkmanızın nedeni, çocukluğundan tokatla evden çıkan ve dersin ortasında, yaramazlıktan dolayı seni dövenlerin öğretmenleri ve babası tarafından dövülmesinin yaraları var be çocuk. 

HEPİMİZ, ÇOCUKTUK YA?..

Kavgalarla, riyalarla, kinle, nefretle, iftira ile kumpas ile tuzak ile silah ile para ile en önemlisi intikam ile...

HEPiMİZ, ÇOCUKTUK YA?..

Büyüdük!.. 
Kocaman olduk!. 
Büyük adam olduk!.. 
Bürokrat, vekil, bakan olduk!. 
Anne-baba-kardeş olduk!.. 
Zengin-fakir-fukara-elit olduk!..
Merhameti, hakkı, hukuku, adaleti. 
Çocuğu unuttuk, bir çoğumuz.
Kin ve savaşlarla intikam sahibi olduk.

“Büyüdüler, büyüdük, büyüyecekler.
Paylaşmayı, sevmeyi ve sevgiyi sevecekler.
Sevenler çoğalarak adam olacaklar ve ülkeyi onlar büyütecekler.” dedi…