Habil ile Kabil'den başlayan insanlık kavgası zamana göre yöntem değiştirerek günümüze kadar geldi. Son yüzyılda ise yine insan beyni ve insan eli ile gelişen teknoloji sayesinde akıl ve vicdan sınırlarını zorlayarak yapılan her türlü zulüme ve haksızlığa bir bahane bulunmaya çalışıldı.

Dünya'yı yönetmeye çalışan ve bunda da başarılı olan bir kısım insan kılıklı canavarlar önce kaşıkla vererek toplumları kanaatkar olmaya alıştırıp sonrada kepçe ile almaya başladılar. Bu haksızlığa arada bir itiraz eden toplumlar olunca da her türlü maddi ve manevi silahlarını kullanarak, onları önce bölüp parçaladılar, sonra da kendilerine köle etmeyi başardılar.

Şan, şöhret, para ve makam hırsı insan olmanın önüne geçti. Teknolojinin insanlığa getirisinden çok götürüsünü pompaladılar. Şöyle ki; Eğitime, sağlığa ve huzura ayırdıklarının çok daha fazlasını silahlara ayırdılar. Irk dediler, din dediler, mezhep dediler ve insanlığı parçaladıkça parçaladılar. Her ülkede bir kukla bularak o ülkeyi yönetmeye başladılar. Zaman zaman kuklalar bulamayınca da ajanlar vasıtasıyla ülkelerde iç çatışmalar çıkartarak yine başarılı oldular. Toplumlar yoksullaştıkça,yerlerinden yurtlarından edilip toplu ölümler oldukça onlar daha da çok zenginleştiler. Bu zenginlikler asla hırslarını törpülemedi. Aksine daha da çok kazanma sevdasına kapıldılar. "Artık Dünya bizim, insanlık da bizim emrimizde birer köle" dedikleri bir an gelmişti ki, gözle görülüp elle tutulması imkansız bir virüs peydah oldu ve; ''Eyyy Dünya benim diyen zalimler! Siz bir hiçsiniz, ben sizden çok daha güçlüyüm. Sizin düne kadar övündüğünüz tüm dünyalıklarınız boşuna. Artık kendi nefsi arzularınız yüzünden ezip geçtiğiniz tüm insanlarla aynı seviyedesiniz. Hatta daha da aşağıdasınız. Artık makamlarınızın ve paralarınızın bir hükmü yok. Altın varaklı musluklarınızın, özel uçaklarınızın, yatlarınızın, saraylarınızın, yüzlerce korumalarınızın hiçbir önemi yok. Sadece canınızın derdine düştünüz." dedi.

Ve son söz olarak umulur ki; Bu zalimler, bu musibetten bir ders çıkararak ne kadar güçsüz ve zavallı olduklarını, asıl gücün ve güçlünün kainatı ve kainattaki herşeyi var eden Allah'ın olduğunu hatırlarlar.