Çimenler gürleşip yeşili koyulaşınca,

Yoğun duygulara kap olur içi

Hasreti doruğu o günlerde döver

Geç kalırsam delirir kahrından

Lisanımünasiple, donmuş zamana söver

Şubat’la Aralığı eski adlarıyla bilir kınalı saçlım

Cuma’yı şaşırmaz verilen salâ’dan

Seneleri olaylarla hatırlar

Doğum tarihimi sorarsam der ki ‘o yıl

Dam boyunca yağmıştı kar

Bahçeye benim için eker sebzeleri

Pürlerini okşar, diplerini sular

Ahlarla ohlarla büyütür

Bir elemeğine dalar gözleri, bir geleceğim yöne,

Durmadan efkâr öğütür

Torunumla oyunumu seyrederken göğsü şişer,

Yine de çocukmuşum gibi davranır

Üstüme küçülmüş kanatlarını gerer

Gücü yetse mindere bile oturtmaz,

Altıma bedenini serer

Yanımdayken diri görünmeye çalışsa da boş,

Ne gözlerinde fer kalmış

Ne dizlerinde derman

Bir yapışıyor ki seccadeye ayrılması zor

Nicedir kendinden geçmiş gibi

Galiba

Bize dua ediyor.