Cemil Meriç, "Argo Kanundan kaçanların dili" der..

Kanundan da kaçmıyorum ama, ağzımı bozmak  çoğu zaman ferahlatıyor beni.. Bende, “Çaresizlikten kaçışın dili” oluyor ARGO... Sanırım sizin de çaresiz kaldığınız zaman argoya sığındığınız oluyordur.

 

Dünkü Radikal’de; “Gezi Park eylemlerine destek verdikleri için “terör örgütü üyeliği” suçlamasıyla tutuklanan şüphelilerin evlerinde yapılan aramada çok sayıda yasal kitaba da el konulduğu ortaya çıktı. Polisin şüpheli Can Deliduman’ın evinde yaptığı aramada İletişim Fakültesinde ders kitabı olarak okutulan “İletişim ve Emperyalizm Türkiye ’de Telekomünikasyonun Ekonomi – Politiği” isimli kitaba da suç delili olarak el koydu.” Haberini okuyunca şaşırdım…  Sinirlendim.. Ve gayri ihtiyari söylendim; Kitapsızlar…

Aklıma geldikçe hâlâ içim sızlar...

“İletişim ve Emperyalizm Türkiye’de Telekomünikasyonun Ekonomi – Politiği”  de, O Eylül günlerindeki gibi yaksam mı acaba?

Kitapta suç unsuru bulanların, mantıklarını bilsem de kitaplığımı O'na göre ayıklasam...

Ya Davutoğlu'nun kim olduğunu bilmeyen birisine denk gelirsem ne olacak? Kitabın ismine takılabilirler vallahi...

Atlas Dergisinin verdiği bir mini kitap var, "Gezi Rehberi" O'nu da kaldırayım en iyisi... Gezi mezi derken 3-4 gün karakolda kalmanın anlamı yok…

Gezi dedik de; çok sayıda kent kitabım var… Türkiye’nin 79 vilayetine gittim. Bunların çoğunda, o kentleri, kentin tarihini, coğrafyasını, sanatını anlatan, yüzlerce kent kitapları topladım. Onların hiçbirinde suç unsuru bulamazlar…

Açılım ortamında İsmail Beşikçi'nin kitaplarına ses çıkarmayacakları kesin...

Orman ve çevre konusunda da çok kitap aldım son yıllarda… Gezi- Çevrecilik ilişkisinden hareket edip suçlayıcı bir tavır almazlarsa o konuda da bir problem çıkmaz diye düşünüyorumş

Az çok okur-yazar birine rastlarsak, "Klasikler"e de bir şey olmaz...

Mesnevi, Yunus Divanı da kazasız belasız atlatabilir bir baskını... Aynı şekilde Halk Edebiyatının, Divan edebiyatının temel kitapları da kurtarır paçayı..

Ama Halk Edebiyatı Antolojisini karıştırıran meraklı bir memur, Dadaloğlu’nun "Hakkımızda devlet etmiş fermanı, ferman padişahın dağlar bizimdir."   Mısraını görünce, “Padişah Efendimize hakaret eden bu kitap sende ne arar?, Dağa mı çıkacaksın, terörist misin?” Dese ne diyeceğim?

Veya Dertli'nin “Şeytan bunun neresinde” şiiri nedeniyle sorgulanırsam ne cevap vereceğim?

Mısralarını, memurlarını  kendi mantığıyla yorumlarsa, hele hele bir Divan Edebiyatı Antolojisinde  Sümbülzade Vehbi'nin o erotik rücuuna rastlarlarsa halim nice olur?

Yerli-yabancı klasikleri, dini eserleri, romanların ve şiir kitaplarının büyük bölümünü, çizgi romanları, başvuru kitaplarını –sözlük,ansiklopedi, antoloji, yıllık, albüm vb- bir şekilde kurtarırız.

Ama şiir kitapları konusunda içim o kadar rahat değil…

Ziya Paşa’nın Terkib-i Bent’indeki şu beyitleri gören bir “kitapta suç arama uzmanı” 

“Nush ile uslanmayanı etmeli tekdir /Tekdir ile uslanmayanın hakkı kötektir”

Herhalde Kuran'lara, Kuran meallerine, Tefsirlere   bir şey demezler... Ama Yaşar Nuri'nin hazırladığı meali, her ihtimale karşılık kitaplığın göze çarpmayan bir bölümüne kaldırsam iyi olacak . Diğer dini kitaplarda da bir suç unsuru bulunmaz, diye düşünmek de doğru değil… İslam Tarihini anlatan kitaplarda, pek ala kendi kafasına uymadığı için suç unsuru bulacak, suç arama uzmanları çıkacaktır… Yaşar Nuri’nin, Eren Erdem’in, İhsan Eliaçık’ın kitapları ise her zaman riskli kitaplar kategorisinde…

Osmanlı alfabesiyle yazılmış kitaplar, Azerbeycan’dan, Türkmenistan’dan getirttiğim kitaplar da ayrı bir sorun… Çünkü bu kafa, tanımadığına, bilmediğine düşmandır. Bu kitapları okumaya çalışacak, anlamayacak ve sinirlenecektir muhtemelen…

Pazarlama konusunda da çok kitap var kitaplığımda… Pazarlama büyüklerimizin en sevdiği iştigal sahası olduğu için, o kitaplar açısından hiçbir problem yok..

Ya kitaplığımın geri kalanı...

Felsefe ve sosyoloji kitapları problemli… Bazıların isminden bile suç unsuru çıkarılabilir… Örneğin Erasmus’un “Deliliğe Methiye”yi, suç arama uzmanlarına nasıl izah edebilirim.. Keza Niecthze’nin “Böyle Buyurdu Zerdüşt”ünü… Düşünceyi suç gören kafa, felsefe kitaplarından birkaç cümle okursa hepsinde, çok suç unsuru bulabilir…

12 Eylül döneminde de sakladığım, hatta bazılarını yaktığım;  Atsız'ın, Atilla İlhan'ın, K.Tahir'in,  A.Türkeş’in, N.Sevinç’in, N.Hikmet’in, G.Erdem’in  kitaplarını nereye saklasam... Bunları  yine mi yakacağım?

12 Eylül’de yaktığım ve sonra yeniden aldığım; Marksist Klasikler (Kapital, Komünist Manifesto, Engels’in, Lenin’in eserleri) , Hitler’in  Kavgam, Osman Turan’ın Türk Cihan Hakimiyeti Mefkuresi tarihi, Mustafa Akdağ’ın Türk Halkının Dirlik Düzenlik Kavgası da hâlâ sakıncalı bulunabilir…

Ergenekon sanıklarının yazdığı kitaplar… Ümit Özdağ’ın, Banu Avar’ın, Aslan Bulut’un kitapları..

Bunların tamamında suç unsuru bulurlar isterlerse…

Nutuk’un beş farklı basımı var kitaplığımda… Onlarda da suç unsuru ararlar mı?

Diyarbakırlı Süleyman Nazif'in  "Batarya İle Ateş" kitabının girişinde; "Irkına, vatanına, tarihine ihanet et­miş olan efrâd ve akvamın hiçbirini unutma Türk oğlu! Unutma ve affet­me!" yazısını okurlarsa işim harap... Mutlaka Ceza Kanununun bir maddesiyle ilişkilendirirler...

Ya Başka Diyarbakırlı'nın, Ziya Gökalp’in; Kızıl Elma -Türkleşmek, İslamlaşmak, Muasırlaşmak - Yeni Hayat- Altın Işık- Türk Töresi -Türkçülüğün Esasları- Türk Medeniyet Tarihi  kitaplarını ne yapacağım?

Özel iştigal konularımdan birisi de Telekomunikasyon…  O nedenle suç delili olarak alınan Doç. Dr. Funda Başaran Özdemir'in , “İletişim ve Emperyalizm Türkiye’de Telekomünikasyonun Ekonomi – Politiği” dahil, kitaplığımda çoğu iletişim/ haberleşme/ telekomünikasyon  tarihine ait yüzün üzerine telekomünikasyonla ilişkili kitabım var… Eğer, Funda Başaran Özdemir'in kitabı suç delili ise, O kitapların hepsi de suç delilidir..

Uzun süredir üzerinde çalıştığım, henüz ismini de koymadığım, Türkiye’de Telekomünikasyonun tarihini anlattığım kitabınmın taslağı bir aramada bulunsa, acaba Ahmet Şık’ın başına gelenler benim başıma da gelir mi?

Kardeşim Prof.Dr. M.Fatih Köksal’ın kitapları…

Kitap okunan bir evde doğup büyümüş, kitapla yaşamış, kitapla sevinmiş, çoğu zaman birikimlerini eşinden habersiz kitaba aktarmış, Ali Emiri Efendi'yi kendisine örnek almış kitap yakmayı insan yakmak kadar ağır bir suç olarak gören birisi; kitaplarını yakarak kitapsızları sevindiremez....