Vicdanlar katransa saraylar zindan olur

Maddeye köleler kendini padişah bilir

O, padişahlar ordular içinde korkudan ölür

Kulun, kölen isterse ; ecelin celladın olur

Mağrurlanma

Para, saray, taht başına açar binlerce bela

Kibri yüzünden nice krallar düştü perişan hale

Seninde tatlı canına düşer binlerce zelzele

Sevenlerin senden; sen sevenlerinden kaçarsın

Mağrurlanma

Para, makam, şöhret en büyük düşman

Ayaklarının altına al bunları; olma pişman

Gurur, kibir sahibini eyler rezil,  rüsvay, hüsran

Dünyada insandan, sadece insanlık kalır

Gururlanma

En güvendiğin bal içinde hürmetle sunar zehri

Sonra der ki çekilmiyordu bu zalimin de kahrı

En sonunda cehennemlik oldu  kafirinde ahrı

Gel gönül; gönüllerin padişahı ol

Gururlanma