Zamanın ayağı son basamakta
Derin düşünceye gayri vakit yok
Aklım,  bütün acıları içmiş gibi sarhoş
Yarım işlerim ifşa ediyor tembelliğimi
Dilimin söyledikleri boş

Bütün hele dursun’lar, içtimada mahcup
Bilinmedik sonraya kurban edilen ân’lar azapta
Gözlerimin bana bakışı bir hoş
Zannımca, zan altındayım ziyadesiyle
Hava, her zamankinden loş

Birazdan, bir tren düdük çalacak kalkışa
Ortalık ana-baba günü olacak
Korkun kadar büzül yüreğim
Ümid ettiğin kadar coş

Giden ancak görür
Gören ancak bilir Ora’yı
Vaktidir, durmadan koş.