Kendini umman zanneden damlaya,

Dağ zanneden toza kızmam

Cücenin, inanarak takındığı

Dev’lik poz’a kızmam

Varsın, elime hiç geçmesin

Kısmet derim, koz’a kızmam

Biri, bile-bile doksanlık değerine

Tam yüz der

Biri kalkar, İlkbahar serinliğine

İşte güz der

O zaman kızarım