Orta Anadolu’da garip bir ilçe

Doğu vilayetlerimizde bile artık garip ilçelere rastlanmazken Ankara’nın burnunun dibinde garip mi garip bir ilçe var. Ankara’nın Çubuk ilçesinin hemen arkasında ve Çubuk’a uzaklığı 65 km. Gelin görün ki geri mi geri, devlet yatırımlarından hiç nasibini alamamış, 3 bin nüfuslu bir köy. Aslında 3 bin kişi yaşamıyor. İlçe ve belediyelikten olmaması için rica minnet ilçe doğumluların kayıtların ilçeye aldırmışlar.

Konu edindiğimiz ilçenin adı Orta, kendi gibi geri kalmış bir il olan Çankırı’ya bağlı. Çubuk üzerinden E-80 karayolu ilçenin içinden geçiyor. Ne tüten bir fabrika, ne de işlenen toprak var. Halk adeta ilçeye küsmüş ve diğer illere göç etmiş. Çubuk’ta, Pursaklar’da, Keçiören’de, İstanbul’da  yerleşmiş ve maişetlerini temin etmekteler. Adı ilçe ama ne adliyesi var, ne yeterli tıbbi malzemeye, personele  sahip hastanesi var. Başta müftülük, nüfus, tapu, polis, jandarma, birde milli eğitim müdürlüğü var. Kaymakam derseniz en fazla vekil kaymakamın görev yaptığı yer veya hiç deneyimi olmayan yeni kaymakam olmuş gençlerin deneyim kazansın diye gönderildiği yer.

İlçede hiçbir yatırım yok, üretimde yok. Ne hikmetse AKP’ye % 80 oranında oy veriyorlar. Anlayacağınız ters seçmen profili var. Gelmeyen ve götürülmeyen hizmeti ödüllendiriyorlar. Aman bize hizmet getirmeyin bütün oyumuz sizin diyorlar. Zaten siyasilerinde aradıkları bu. Hizmet gitmesin, oy gelsin.

Bir fırın bir iki gıda maddesi satan dükkan, sık sık kapanıp yenisi acılan pideci veya aşevi, birde fırın var. Yeterde artar çok bile düşüncesinde olan halkı halinden memnun. Memnun olmasa niye bu oranda kendilerine hizmet verenleri desteklesin.

Belediyeleri var. Başkanları bir dönem bir sülaleden, öbür dönem diğer sülaleden. Anlayacağınız iki sülale başkanlığı tekeline almış nöbetleşe yürütüyorlar. Para yok, hizmet yok, hizmetin gelmesini arzu edende yok. Cumartesi kurulan pazara gelen satıcılar dört gözle yaz aylarını bekliyor. Köylere gelen emekliler sayesinde üç beş kuruş kazanmak için. Kış aylarında çoğu Pazar esnafı satış için gelmiyor bile. Yaptığı masrafa, harcadığı benzine değmiyor.

Gurbette olan iş adamları ilçeyi geri kalmışlıktan kurtarmak için kolları sıvamışlar fabrika kuracaklar. Fabrika kurulacak arazi içinde şahıs malı var. Araziyi vermiyorlar. Hazine arazisi var, onu da hazine vermiyor. Kıraç toprakları ne yapacaklarsa?. Garip bir tutum ve durum. Birileri Ankara’nın burnunun dibinde böyle bir ilçenin olduğunu belki buradan öğrenir de bir iki imalathane açar, hiç olmazsa ilçeye hareket gelir. Veya büyükşehir belediyelerinden bir kaçı yolunu izini, kanalizasyonunu yapar. Umut bu.

Köylere gittiğinizde sokakta bir iki köpek, kediye rastlarsınız. İlçede onlar bile yok. Eyalet sistemini kurmaya kararlı siyasiler, bu ilçeyi köy olarak Ankara’nın Çubuk ilçesine bağlasınlar. Zaten halk alış verişini Çubuk’tan yapıyor. Bağlı oldukları Çankırı Çubuk’tan daha uzak. Hiç olmazsa adliyeleri, askerlik şubeleri, hastaneleri 65 km uzaklarında olur. Geri kalmış Çankırı’ya gitmektense, son derece gelişmiş olan Çubuk’tan kaliteli hizmet alır.

Garip ülkenin, garip insanlarına selam olsun, birilerine de yazılanlar ders olsun.