Deniz’de dalgalar döver sahili
Balayken çimdiğim çayı özlerim
Burda gündüz kaypak gece hilekâr
Ordaki pâk günü, ay’ı özlerim

Arı beni sokar el yer balımı
Her gün fırtınalar kırar dalımı
Toynaklarda ışıl ışıl yalımı
Yılkıda kişneyen tayı özlerim

Yurdumda, köksüzün bütün yurt has’ı
Altından çatalı,  kaşığı, tası
Vermek makamında, almak ustası
Gördükçe, vay anam vay’ı özlerim

Dinime tân edip, dilimi bozan
Devrim kadehinden içerek tozan
Bir madrabaz, bir şey, bir yarım ozan
Onlara gerilmiş yay’ı özlerim

Her şeye sabredip dişimi sıktım
Kime alçak desem hep haklı çıktım
Vallahi, türedi Bey’lerden bıktım
Avşar,  Salur,  Kınık,  Kayı özlerim

Dili sendenim der, kin dolu özü
Yüzümde gül görse kanlanır gözü
Yunus’ta ruhumu ürperten sözü,
Mevlâna’da yanık Nây’ı özlerim

Nasıl  olmuş ise  olmuş  bir  şeyler
Benden görünenler beni deleyler
Uyanın Vatan’ın sahibi Bey’ler
Zekât değil, Aslan payı özlerim

Horlanan dedemdir, ezilen benim
Şerha-şerha oldu bütün bedenim
Ne Boy’um bellidir artık ne enim
Birliğe, dirliğe sây’ı özlerim.