Adı Rahime’ydi
Dili ya le sa
“Heyemola heye heyemola”

Giden gitmiş
Dönenler üç beş parça
Gül açan sinesinin içinde
Bir cehennem ataşı
Yanar derinde

Dumanlı dalgalarında Karadeniz’in
Dumanlı dağlar gibi
Onurlu baş yükselir
Uykusuz gecelerine
Sıkılan kurşun
Meşelik dağlarında
Sararmış pelit

Ak köpük azgın dalgalardandır
Bir kuzuya döner
Her seferinde
Bilinmez kaçıncı sefer Sivastopol’a
Al ışıklar iner sulara
Dretnotlar filintalar ne ola
“Heye mola heye heye mola”
Korku yüreğinde
Cengavere dönüşür
Bölük bölük kuşlar
Göç vakti şimdi
Turna telleriyle
Kemani gibi

Utanır arlanır
Kızarır yüzü
Verilmez topraklarda
Umur görmüş baş
İsyan şah damarında
Göbek bağında
Yaban gülü
İnebolu dağlarında bir zehir

Kırımdan Ankara’ya
Yüklenir motor
Altından mermiler
Gümüş beşli mavzerler
Düştü gene gece
Dalgalı yola
Rahime tutturmuş deniz dürküsü
“Heye mola heye heye mola”

Sen gittin gideli
Ben oldum sultan
Rahime kadın idim
Damarlarda kan
Kanlı kavgalarda
Namım yürüsün
Namıma derler ki
Rahime Kaptan

Rahime Kaptan Cide’nin Gebeş Köyü’nden olup kocası askerdir Kayınpederi ve oğluyla yaşamaktadır. Önceleri küçük teknesi ile Kuvay-ı Milliye örgütlerince gönderilen silah ve cephaneyi İnebolu’ya gelen gemilerden kıyıya taşır. Daha sonra bununla yetinmez Karadeniz’in azgın dalgalarıyla boğuşarak Sivastopol’a gider. Oradan silah ve cephane getirir. Kaç defa gidip geldiğini kendisi de bilmez. Bu eylemleri sırasında sürekli erkek kıyafetiyle gezer.