Ben dimdik yürürdüm, elif misali
Öyle bir eğdi ki; yoktur emsali
Bir de ilan etti; hain timsali
Sen artık dikenli çalısın dedi.

Çağlayıp, fışkıran pınar idim ben
Tarihe sırt vermiş çınar idim ben
Eyvah eyvah eyvah; ne halt yedim ben
Kurumuş ağacın dalısın dedi.

Döküntü, kıytırık, eski araba
Satmış beni bir şişelik şaraba
Deniz burda; biz koşmuşuz seraba
Olmayan denizde yalısın dedi.

Kula kulluk yok bilirdik düzende
Yol gösterdi boğulan da, yüzen de
Ben yalvarıp, dudağımı büzen de
Sen artık sarayın kulusun dedi.

Dost sandım; bir alçak vurdu öldürdü
Dağların sahibi kurdu öldürdü
Biri vatan sattı, biri böldürdü
Yerinde çakallar ulusun dedi.

Süleyman’ım; Mart sonunu beklerim
Ayaktayım; ne düşer, ne teklerim
Sermayeyi tek katıra yüklerim
Dönmemek üzere gider ebedi.

09.12.2018-Yalova