Her kesin uyuyacağı yer

Toprak diyil.

Nice ki, bir budist

Ateşde yakar

Annesini, babasını.

Gömer küleklerde.

Dağlar onları aşmak için

Diyil,

Nelerise saklamakdır

Arkasında.

Güneş- senin sandığın

Sıcaklık diyil,

Ne de ışık.

Teninin nemini

Buharlandırmakdan ötrüdür,

Gökde bulut olsun,

Yeniden yağmağa.

Bu dar yoldan,

Bir-birinin eteyinden tutarak geçe biler

İnsanlar.

Ve ya,

Deniz üzmek için diyil,

Yürümek olar üzerinde İsa gibi.

Eyer “Onun benden neyi fazladır” diye

Düşünmesen.

Günel Eyvazlı