Eğitim, geleceğinizi emanet edeceğiniz yavrularınızın; dünya şartlarına göre yetiştirilmesi işidir. Zira kaliteli, bilimsel ve çağdaş eğitim veremediğiniz yavrularınız ülke yönetmede de, aile yönetmede de, toplum yönetmede de bocalarlar.
Eğitim kalitemiz nedir?
Biz Milli Eğitimde 16 yılda tam tamına 7 Milli Eğitim Bakanı değiştirmişiz. Her gelen bakan: “Bu sistemle olmaz, sistemi değiştiriyoruz” diyerek işe başlamış ve eğitimi anlaşılmayı bırakın içinden çıkılmaz bir hale sokmuşlardır. Yeni Bakan Ziya Selçuk bakalım ne yapabilecek/ne yapmasına izin verilecek?
Durum bu olunca, eğitim kalitemiz de, eğitim seviyemiz de istenen yerde olamamıştır.
Bizimkiler bu gibi şeylere önem vermezler, “Bunlar dış güçlerin oyunudur” diyerek kulak tıkarlar. Fakat acı bir gerçekle de yüz yüzeyiz.
WEF’in (Dünya Ekonomik Forum) “Eğitim kalitesi 2018” başlığıyla yayımladığı listede ne yazık ki biz yani Türkiye, 137 ülke içinde 99. Sıradayız.
Bu asla gururlanılacak bir tablo değil.
“Ülkelerin eğitim sistemi kalitesine” göre oluşturulan listede Pakistan, Katar, İran, Endonezya gibi ülkeler ne yazık ki Türkiye’nin önünde yer aldılar.
Türkiye, ülkelerin “ilköğretimdeki kalitelerine” göre sıralandığı listede daha da gerilerde yer almıştır.
Ülkelerin: 1’ den 7’ ye kadar puanlandığı listede Türkiye çok acı ki ancak: 3.1 puan alabilmiştir.
Buna göre. 137 ülke arasında ancak 105’inci sırada yer alan Türkiye ile ancak 3.1 puan alan Gine, Etiyopya, Bengladeş, Honduras, Gürcistan ve Kuveyt ile aynı kategorideyiz.
Pek çoğunuz, “Yahu bu ülkeler de kim, neredeler?” diye sordunuz değil mi?
Bu ülkeler; az gelişmiş, fakir ve üçüncü dünya ülkelerdir.
Nasıl iyi misiniz?
Neden her olumsuzluğu bir yerlere dayandırıyoruz da azıcık da kendimizle yüzleşmiyoruz? Dış güçler dedik sıyırdık, FETÖ dedik sıyırdık, lobiler dedik sıyırdık da nereye kadar?
Ülkenin hali de, eğitimin hali de ortada beyler. Organik hoşafla, sol elle yemek-içmek şeytan işidir demekle, çocukla da evlenilir mantığıyla çağ yakalanmıyor.
Bu tabloda ki ve bu listede ki eğitimi olan bir Türkiye, yavrularımızı nasıl geleceğe hazırlayacak?
Bu anlayış ve bu sistemle sizler inanıyor musunuz?
Ülkede bizim, yavrular da bizim. İdeolojiyi, sloganı bırakalım gerçeklere parmak basalım. Zamanı gelmedi mi daha? Günü kurtarabileceksiniz ama ya geleceği?
Esen kalınız.