HAYVANLAR ALEMİ

İzzettin ÖNCÜL

Zangoç düğün hazırlığında
Sevincten göbek atıyor köçek
Kemik için kuyruk sallayan köpek
Bilmez ki yeri küllüktür 

Öküz villadan saraydan ne anlar
Gayesi arpa yulaf karışık samanlar
İsterse altından olsun hamamlar
Bilmez ki yeri ahırdır

Kendini akıllı zanneder domuz
Etrafında üç beş dalkavuk soysuz
Aslan yatağında tilki, hemde kuduz
Bilmez ki yeri çöpluktür


Uyuz eşek yarış atına özenmiş
Karga tavus kuşu gibi bezenmiş
Ora senin bura benim çok gezermiş
Bilmez ki mekânı gübreliktir 

Asaletliğim  diye ahkâm kesmiş kara katır
Sırtlan ne gönül dinler nede hatır
Yeterki leş olsun yer çatır çatır
Bilmez ki yediği  kokmuş leştir

Sürekli endamıyla gururlanırmış zurafa
Papağan fetvacı başı olmuş bir defa
Demiş sen olmazsan kimse çıkmaz sabaha
Bilmezmiş ki bildiği üç beş kelime

Lağım faresi kükreyerek aslana saldırmış
Kelaynak ta bir vuruşta kaplanları öldürmüş
Çil horozda sesim güzel diye bülbüle gülermiş
Bilmez ki yeri kümestir
 

Ey beni ayakları altına almak isteyen gafil
Er meydanlarında çok can ladım can verdim
Ey beni tanımayan  akıl yoksunu zavallı sefil  
Tairhe sor, nice mağrurları can evinden vurdum