İnsan dediğin;
Şiir sevmeli...
Çay'dan hoşlanmalı...
Müzik dinlemeli…
Becerebiliyorsa bir enstrüman çalmalı, şarkı söyleyebilmeli, dans etmeli..
Güzellikler karşısında heyecanlanmalı...
Ağaç dikmeli, yeşili korumalı…
Haksızlığa karşı durabilmeli, hiç olmazsa desteklememeli...
Ağlayan çocuğu, özürlüyü, soğukta titreyeni, haksızlığa uğrayanı görünce içi sızlamalı...
Fakire, yoksula, güçsüze elinden geldiğince yardım etmeli...
Bir elinin yaptığı yardımı diğer eli bilmemeli..
Yere tükürmemeli, çevreyi korumalı...
Hayvanları sevmeli..
Empati yapabilmeli, kendisinin de haksız olabileceğini düşünebilmeli…
Toplumsal kurallara uymalı…
Güçlüye yalaka, mazluma zalim olmamalı…
Aldığı ücreti hak etmeli, görevini gereği gibi yapmalı...
Kitap okumalı...
Aklına açlar, yoksullar, mazlumlar, garipler gelmeli ve bir şeyler yapamadığı için uykusu kaçmalı...
Özür dileyebilmeli...
Sevdiklerine, çam sakızı çoban armağanı kabilinden hediyeler almalı…
Temiz olmalı...
Mezarlıkların kendini vazgeçilmez sananlarla dolu olduğunu bilmeli...
Yanlışa tepki verebilmeli...
Kul hakkı yememeli...
Devletin kuruşuna el sürmemeli...
Sözünde durmalı,
Masum yalanlar dışında yalan söylememeli,
Çalmamalı, çırpmamalı...
Adil olmalı...
Topluma yararlı olmak ve hayattan zevk almak için; kendini sürekli geliştirmeli…
Eğer bunları yapabiliyorsa;
Kul hakkı yemeden, ufak tefek günahlar da işlemeli...