İncitme insanı desen burun kıvırır
Kapıdaki köpeği annem diye çağırır
Yoksul yetim görse dokuz doğurur
İnsanda insanlık ölmüş
Kaybolmuş sevgi, saygı, zarafet, nezaket
Saygısızlık her zaman çirkinliğe işaret
Ortadan kalkmış gelenek görenek, örf âdet
Çağdaşlık adına erdemler ölmüş
Nefsi olmuş en yüce mabudu
Bugünden yarına kalmamış umudu
Özünden koparak hoyrata uydu
Farkında değil geleceği ölmüş
Yaşamadan, bilmeden; bildiğini bildirir
İhtirası uğruna binlerce canı öldürür
Cehaleti ile el alemi kendine güldürür
Ateş böceği uğruna güneşi sönmüş
Hayatta her şeye ben diye başlar
İsteği olmazsa çatılır kaşlar
Yay gibi gerilir sinirler sıkılır dişler
Vicdansızlıkta vicdanı ölmüş
Bir şey verdin mi hemen kuyruk sallar
Helal haram demez her türlü kemiği yalar
Arzusu olmazsa ağzından salyalar akar
İçinde kutsalları ölmüş