Sevgi;''İnsanı, bir şeye veya bir kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygu.''
Nefret;''Bir kimsenin kötülüğünü,mutsuzluğunu istemeye yönelik duygu.''
Tarifler böyle.
Sevgiyle ilgili dilimizde birçok söz grubu var;insan sevgisi,vatan sevgisi,evlat sevgisi ,hayvan sevgisi...
Sevgi öyle tılsımlı bir söz ki nerede olursa olsun,karşılığını bulur,sımsıcak bakışlarla sana döner.Hangi makamda ,hangi mevkide ,hangi yaşta olursan ol, ananın pamuk elleri saçlarına dokunduğunda o sevgi ve huzuru ruhunun en derinliklerinde hissetmez misin? Hiç tanımasan da yardıma muhtaç birisine uzattığın ele karşılık, gözlerdeki sevgi pırıltısını görmezden gelebilir misin?Vatan, bayrak diyerek en aziz bildiği canını hiçe sayan civanmert Anadolu çocuğunun sevgisine değer biçebilir misin?
Hiç rastladınız mı bilmem,Bir serçe etrafından topladığı otları gergef işler gibi işleyip yuva yapar.Zamanla yavrular, özenle çıkar yumurtadan.Onlar yuvadan uçana kadar, bulduğu yiyecekleri, ağızlarını açıp bekleyen yavrularının ağzına teker teker bırakır.Onlar doyuncaya kadar ağzına bir katre bile almaz ana serçe.Bunu neyle nasıl açıklarız, ya da bu sevgiyi tarif edecek sözcük bulabilir miyiz?
Sevgi bu...! Ya nefret...kapkara bir sözcük.İçinde kin var,garaz var,egoizm var,haset var,hatta yalan iftira var.Yani insana yakışmayan ne ararsan var.
Halbuki Koca YUNUS,
Gelin tanış olalım,işi kolay kılalım
Sevelim sevilelim, dünya kimseye kalmaz. diyor.
Evet dünya kimseye kalmaz.Kimler geldi kimler geçti bu diyardan.Cihana hükmeden padişahlar,astığı astık kestiği kestik diktatörler,veliler,nebiler...Kimlere rahmet okunuyor,kimlere lanet ediliyor!
Son yıllarda çokça rastlar olduk,kavgalara,cinayetlere, tacizlere...
Yapılan istatistiklere göre yüz kişiden sekseni karşısındakine kuşkuyla bakıyor, yani güvenmiyor.Niçin kuşku duyuyoruz komşumuzdan, arkadaşımızdan, insanımızdan? Niçin sevgide cimri nefrette cömert olduk?Ayrıştık, kamplaştık,gruplaştık.Meshep dedik,açık dedik, kapalı dedik,birbirimize yaban olduk.Niçin olmayalım ki,evimizin baş köşesine oturmuş televizyondan, sabah akşam,nefret söylemleri duyuyoruz.Kendisi gibi düşünmeyenleri hain, anarşist işbirlikçi,küfür ehli,yabancı, gayri milli ilan edenlerin sözleri mızrak gibi kalbimize saplanıyor adeta.Allah rızası için muktedir olanların , gülümseyerek,'' Sizi seviyoruz,hepiniz bizim için değerlisiniz,sizler de birbirinizi Yunusça sevin.''dediklerini duydunuz mu?
Şimdi modaya uyup ben de bir eyyy çekip seslenmek istiyorum. Eyyy..memleketi idare eden,edecek olan etkili, yetkili yöneticiler ! Biz artık bağıran çağıran,ayar veren,aşağılayan,ayrıştıran,kamplaştıran değil seven, kucaklayan,kim olursan ol, yaradılanı yaradandan ötürü seviyoruz diyen, ona değer veren,ayrıştırmayan birleştiren,azarlamayan hoş gören,ayrılıkları değil ortak değerleri ön plana alan,hak, hukuk, adalet duygusundan ayrılmayanlarla beraber olmak istiyoruz.
SİZCE ÇOK ŞEY Mİ İSTİYORUZ?