süleyman askeri...
1. dünya savaşı sırasında çanakkale.den sonra kazandığımız tek savaş ırak cephesi.ndeki kutülamare savaşıdır. buradaki ingiliz birlikleri, yenilgilerinin kaçınılmaz olduğunu anlayınca, şanslarını "aziz corc" hediyeleri [siz bunu ingiliz altınları diye okuyun...] ile denemek istemişlerdir. ancak bu sefer baltayı taşa vurmuşlardır... çünkü karşılarında "satın alınamayan adam" halil paşa vardır; ve sonuçta ingiliz cephe komutanı thawsend de dahil olmak üzere cephedeki bütün ingiliz birlikleri teslim olmak zorunda kalmışlardır.
"majesteleri"nin karizma çizilmiştir...
ancak "arka planı" bugün de tartışılan bir şekilde halil paşa ve bağlı birilikleri ilginç bir şekilde kafkasya.ya yollanmıştır... ırak cephesi adeta işgale açık bir hale getirilmiştir. ne genel olarak komuta kademesi yeterlidir; ne de askeri mevcut hem sayı olarak hem de nitelik olarak... böyle bir durumdan çıksa çıksa ancak süleyman askeri bey çıkabilir düşüncesiyle o ırak cephesine cephe komutanı olarak yollanır. ve daha güçlü bir orduyla cepheye yüklenen ingiliz ordusuyla karşılaşılır...
ancak, zor oyunu bozar, der baba erenler... ingilizlerin zaferi kaçınılmazdır ve bizimkilerin yapabileceği fazla bir şey de yoktur. üstelik savaş yönetimi konusunda süleyman askeri bey.in bir kusuru da yoktur. ama sonuç lehimize olmayacaktır. süleyman askeri bey, kaçınılmaz sonucu görünce, tanhu çiçi.nin ruhunu şad ederek, ingilizlere sağ olarak esir düşmek yerine intiharı seçer...
ama başına çuval geçirtmez...
son söz: tanhu çiçi.nin torunu, seni seviyoruz, saygı ve şükranla anıyoruz. ruhun şad olsun...