Siyasette ahde vefa arayanlar yanılırlar, siyasette vefa değil realite vardır, belki de doğrusu budur. Yola çıktığınız insanları zaman içerisinde tanımak yada farklı etkenler bunun en belirgin özelliğidir.

Ülkemiz siyasetinde eski olsun yeni olsun tüm oluşumlarında bunu görmek mümkündür, bundan dolayı da kimsenin kimseyi yargılamaya hakkı yoktur, çünkü gücü eline alan asla kaybetmek için yola çıkmaz.

Siz bu yol alışların altındaki gerçekleri dışarıdan sadece tahmin etmekle kalırsınız, yoksa işin merkezinde ya da merkezine yakınsanız aslında bunun böyle olmadığını farkedersiniz. Tam bu anda, siz inandığınız noktada neredesiniz ona bakmak lazımdır.

Şayet içinde olduğunuz yapıya inanıyorsanız kimin nerede olduğu sizi fazlaca etkilememeli, siz inandığınız yapıya balta vurmadan küskünlük göstermeden sahada olmalısınız.

Bunu AKP üzerinden örnekleyecek olursak başlangıçta yola çıkılan kadronun gerek anayapıda gerekse tabana doğru çekirdek kadronun nerede ise tamamen yenilendiğini görmek mümkündür. İçindeyseniz sebep ve sonuçları farkeder, uzağındaysanız sadece tahmin edersiniz.

Mesela CHP’de Deniz Baykal sonrasında ana kadronun nasıl kendisini yenilediğini farkedersiniz, gelen kadronun tasarrufunun bu yönde olması gayet doğaldır çünkü herkes rahat yol alacağı insanlar ile kadrolarını kurarlar ki bu onların en doğal hakkıdır.

Bir de MHP gibi örnekler vardır ki zaruriyetten kaynaklanan kopmalar neticesinde yeniden yapılanma içerisine girer bazen de anatemada değişikliklere gidebilirler, bu da onların en doğal hakkıdır, burada bir pasajda Saadet Partisi gibi oluşumlara açmak gerekir.

Malumunuz Saadet Partisi, Fazilet Partisi'nin 22 Haziran 2001’de kapatılması ile 'Yenilikçiler' ve 'Gelenekçiler' olarak ikiye ayrıldı ve Fazilet Partisi'nin 51 vekili 'Yenilikçi' harekete geçti ve diğer partilerden gelen 2 vekil ile 53 vekile ulaşıp 14 Ağustos 2001 yılında, AKP olarak Abdullah Gül’ün başkanlığında mecliste yerini aldı,

Aynı Abdullah Gül 3 Kasım seçimleri sonrasında 16 Kasım 2002’de Ahmet Necdet Sezer tarafından 58. Hükümeti kurmakla görevlendirildi ve AKP’den ilk başbakan olarak Meclis'e girdi.

Her neyse bütün bunlar siyasette var olan ve siyasetin olmazsa olmazları, onun içindir’ki siyasette vefa arayanlara tavsiyem bu mantık ile hareket edecekler ise tez elden köşelerine çekilmeleridir. Öyle uzaktan amiyane tabirle mektup yazmakla bu işler olmaz.

Kimse vazgeçilmez değildir. Kimse mevcut konumların ilelebet sahibi değildir. Değer görmeyi bekleyenler siyasetin acımasızlığı ile karşılaştıklarında vefa aramayı bırakmalı gerçekler ile yüzleşmelidir. Kendilerine danışılmayı bekleyenler unutmasınlar ki Hint kumaşı değildirler. Yola çıkanlar bu işi en az onlar kadar bilirler :)

Selam ve dua ile...