Nüfusun büyük bir kısmının suskun olduğu gerçeğinden hareket eden siyasi iktidar bu fotoğrafı yönetimlerinin dört dörtlük olduğu şeklinde yorumluyor. Özgürlükmüş, hayat pahalılığı imiş, işsizlikmiş, fakirlikmiş vesaire hepsinin kendi lehine olduğunu düşünürken, halk neden sessizleşti bunu hiç sorguluyor mu?  Öncelikle ifade özgürlüğünün bir önü açılsın, uyduruk suçlamalara son verilsin suskun sanılan kitle neler söyleyecek neler… Ceza hukukumuz kevgire döndü. Suçluya suçsuluk, suçsuza suçluluk hükmü veren bir görünüme sahip. Savrulmuş gitmiş. En basit örnek, hakaret içeren değil, içermeyen bir yazı dahi hemen etiketleniyor. Halk suskun, basın suskun. Bundan cesaret alan çevreler sanıyorlar ki her şey güllük gülistanlık. Hayır toplumsal muhalefet sanıldığından da yüksek. İş yok, aş yok, çocuğunu okutamıyor, evine ekmek götüremiyor, dolu randevular nedeniyle hastanede tedavi olamıyor. Sessizlerin söylediği çok şey var ama tersten okunuyor.

Küskünlere gelince. Her siyasi iktidarın içinde siyaseten nemalananlar vardır. Hem nemalananların içinde hem de nemalandırılmayanların olması da doğaldır. Siyaset kurala göre değil evet efendimciliğe göre kendine yol bulmuş gidiyor. Bu kitlede syasi iktidardan kopup kendine yeni bir yer, yol haritası arıyor. Bir zamanlar 'Fırıldak Kubi' vardı. Her hafta bir başka partide olurdu. Değişen bir şey yok. Şimdiki fırıldaklar daha fırıldak. Pazarlık güçleri yüksek. Bazen turnayı gözünden vuruyorlar, bazıları da kısa zamanda balonlarını patlatıp hiç oluyorlar.

Ya saldırganlara gelince: Bunlar neyle geçinir, ne yer ne içer bilinmez ama muhalif partilere ve vatandaşlara karşı  lejyoerlik yaparlar. Ne kadar çok saldırır, muhalefeti susturmaya çalışırlarsa zamana bağlı olarak kısa zamanda yıldızları parlar, dokunulmazlık zırhına girerler ve çifter maaşlı, ihalesiz ihalelerin sahibi olurlar. Düzen bu düzen rastgele. Ağzın laf yapıyor mu, yumruğun kuvvetli mi, yanlışa doğru diye  biliyor musun? Elbette ki yanlış düzenin yanlış adam olur, hayatını yaşarsın. Vicdanın rahat ediyorsa eğer.