Dilimizde içi boş laflar var. Bunlardan biri “Temizlik imandandır.” Bu sözü nasıl anlayalım. İmanlı insan aynı zamanda temiz olmalıdır.  Bir kimse temiz ise onun imanlı bir kimse olduğuna inanabiliriz. İman ile Temiz olmak birbirinin içindedirler.

Hal böyle olduğuna göre yeterince temiz değilsek imanlı biri  olduğumuza insanları zor inandırırız. Ya da imanlı biriysek de temiz değil isek insanlar bizde bir eksiklik hissederler.

Şimdi gelelim gerçeğin ta kendisine…

Biz temiz miyiz? Yeterince temiz miyiz? Kişi olarak, aile olarak, toplum olarak temizliğin neresindeyiz? Kimsenin kişiliğini, aile durumunu tedirgin etmek niyetinde değilim. Ben dışarıdan gözlemleyerek laf üretmeye çalışacağım.

Dışarıdan dediğim sokaktan… Kırlardan bayırlardan, hatta dağlardan.

İşim yok, işyerim yok, İzmir’in sıcağında bunalmak yerine Kuşadası Davutlarda yazlıkta gün geçiriyorum. Aylar geçiriyorum. Uzak yakın çevremizde galiba yirmi bine yakın yazlık var. Bu yazlıklar arasında sokaklar var. Deniz kıyısında yirmi kilometreye yakın yürüyüş yolu var. Yol ikili… Bir kanatta yayalar, diğerinde bisikletliler. Akşam sabah vızır vızır.

Ama çer çöpten geçilmiyor. Bu yörede oturanlar güya seçkin aileler. Kimi siteler arasında sokaklar tertemiz, ama kimileri temiz değil. Sahilde yol boyunca lüks oteller var. Yolun otel önüne rastlayan kısmı tertemiz, oteli geçiyorsunuz izmaritler, çekirdek kabukları naylon artıkları gazete yırtıkları… İnsanlar oturup dinlensin diye betondan banklar koymuşlar. Bu beton banklar kırılmış, koparılmış. Oturulan bankların ayaklara gelen kısımları hazır gibi çekirdek kabuğu döşeli. İnsanlığınızdan utanırsınız.

Uğursuz bir el belediyemi kapattı. Kuşadası belediyesine bağlandık.

Şöyle bir demokrasi düşünebiliyor musunuz? Tıkır tıkır işleyen belediyeniz var. Sadece yazlıkçıların yılda ödediği parayla değil Davutlar beldesi, koskoca bir devlet yönetilir.  Ankara’da oturan bir “siz beyin” bu belediyeyi kapatıyor.

Ülkenin Kültür Bakanı Taksimdeki AKM yi bilmiyor diye ayıplıyoruz. Bilse elinden bir şey mi gelecek? O arkadaş bakan olduğunu sanıyor ama bakan değil ki.

Şehirlerimiz temizlik açısından dökülüyor. İzmir Gaziemir’de üst geçitler var. Üst geçite çıkabilmek için Asansör koymuşlar. Kopenhag’ta yok. Ama asansörün çalışma düğmesinin üstünde sigara söndürmüşler. Asansörün içine işemişler.

Kopenhag’ta böyleleri de yok elbet.

Canınız mı sıkıldı? Çıkıverin dağlara… Dağlarda rahat edecek misiniz? Ben Ilgaz dağını aşarken “Biz yanlış yoldan mı geldik? İnsanların geçtiği yol bu olmamalı” diye şaşkınlığa uğradım. Yol boyunca pet şişeler, yiyecek içecek artıkları ve atıkları.

Hele Ilgaz’dan doruğa doğru tırmanırken oracıkta bir şehitler anıtı var. Anıtın beş metre arkası seksen yüz metre derinliğinde bir yar. Her taraf metrelerce uzanan çam ağaçlarıyla dolu. Ama iki ayaklı bir şeyler o yardan aşağı o kadar çok şişe atmışlar ki, “Pes” dedim.

Pes kardeşim pes… Bunlar insansa insanlığı kim kabul eder.