Öğrencilik yıllarımızda 500 öğrencinin bir arada ders gördüğü anfiler hafızalardan silinmese gerek. Özellikle hukuk öğrencileri 800 kişilik anfilerde derslerini takip etmek zorunda idi. Doğru dürüst ısınmayan anfi dolduğunda öğrenciler kendi nefesleri ile ortamı ısıtır, pür dikkat hocayı dinlerdi. Günümüzde eğitim oldukça değişti. Nerde o anfiler, nerede o çok değerli idealist hocalar. Ve de o idealist öğrenciler. 

Şimdilerde bilim bilim için değil, bilim siyaset için yapılıyor. Söylenen her söz iyice biçilir, tartılır, nereye varacağı, ne gibi sonuçlar doğuracağı eni konu düşünülür, irdelenirdi. Teori her zaman gerçek olmaz. Gerçekleşen teorilerde sağlam temellere dayandırılan teoriler ve hata payı sembolik olanlardır. Hatalarla dolu olan Türkiye’nin BOP projesi, komşularla sıfır sorun projeleri gibi değil. 

ABD, BOP projesini uygulamaya koyarken bu projenin getiri, götürü ve risklerini çok iyi hesaplayarak sonucu önceden görerek uygulamaya girişti. Siyaset ‘’Dün dündür, bugün bugün’’ mantığı ile yapılmaz. 100 yıl ve daha sonrasını öngörmek esastır. İngilizler, Almanlar, Fransızlar ve ABD böyle düşünür, böyle uygularlar. Günübirlik ve efelenen, dayılanan uygulamalarla değil. 

Birde sazanlar vardır hemen oltaya gelirler. Biraz pof pof, bir iki vaad ile batı projelerine uygulayıcı taraftarı hemen bulur. Sazan olmak ve olta atmak. Birisi oltası ile av ararken, sazanın oltaya yem için gelmesi projenin ilk ayağının gerçekleştiğini gösterir. İlk deneme sonuç vermiştir. İş kolaylaşmış yola devam edilecek partner ve partnerler bulunmuştur. Artık durmak yok yola devam….. 

Arap baharı rüzgarı eserken ABD’li teorisyenler çok mutlu idiler. Teori ilk meyvesini verdi. Nasıl mutlu olmasınlar. Kendi yandaşı siyasi parti iktidarda, istedikleri gibi at oynatma fırsatını yakaladılar. Keser döndü sap döndü ve Tunus halkı son seçimde gereken yanıtı verdi. Halkın demokrasisi budur. Halk uyandı liderler uyanmadı. Güle güle sabık Tunusun dinci iktidar özentileri…. 

Türkiye içinde dış mihraklı teoriler var. Gayet sağlıklı yürüyor. Adım adım istenilen tavizler Türkiye’den koparılıyor Dış teoriler olurda iç teoriler olmaz mı? Evet iç teorilerin hepsi anfinin duvarlarına çarpıyor, pratiğe geçemeden uğultular halinde kulakları rahatsız ediyor. Baskı sayesinde kimsede gık yok. Nasıl olsun ki? Anayasası yok, yasası yok, her şey iki dudak arasında olan bir ülkede sıkıysan ses çıkar. 

Macaristan hükümeti internete vergi koymaya kalkıştı. Bütün Macar halkı meydanlarda. Protestolar sonucu Macar hükümeti geri adım attı. Türkiye’de bunu yapabilir misiniz? Zinhar. Teşhis hazır: Hükümeti anti demokratik yollardan yıkmaya çalışılıyor diyerek göz altı ile başlayan karanlık macera başlar. 

Adam yol kesiyor, bölge hakimiyetini ele geçiriyor. Askeri ve polisi öldürüyor,Türk bayrağını yakıyor, tek bir işaretle binleri topluyor, yakıyor, yıkıyor. Bütün bunları önleyecek tedbir teorileri anfi duvarları tarafından emiliyor.Bu mu geleceği planlamak? 

Türk insanı bir Macar halkı kadar yok mu, Hele hele Tunus halkı kadar hiç mi yok? Her iki halk demokratik yoldan değişimi gerçekleştiriyor. Kokuşmuşluğa dur diyor. İstediğin gibi at oynatamazsın diyor. Ya Türkiye ne yapıyor? Muhalefet yok, gündemi bölücü örgüt ve kazalar belirliyor. Halk ise baskı, tehdit nedeniyle suskun, korku içinde. 

Halkın üzerindeki ölü toprağı böyle devam edecek mi dersiniz?