Orta Doğu’da cehennemin kapıları her geçen gün biraz daha açılıyor. Cehennemin kapılarını açan zebaniler cehennemin alevlerinin daha fazla etrafı yakıp yıkması için malzemeleri nereden temin ediyor? Çok farklı şeyler söylemek mümkün. Fakat dikkatli bir gözle inceleme yapınca zebaniler malzemeleri yine Ortadoğu’da yaşayan devletler veriyor. Kalkınmış milletler uzay cağını yaşarken biz daha Orta Çağ’dan çıkmadık desek fazla abartı yapmamış oluruz.

Şöyle yakın çevremize göz attığımız zaman Irak’ın Amerika tarafından işgal edilmesinden sonra kan gölüne dönmesi Suriye’nin üçe bölünme tehlikesi Yemendeki kardeş kavgası kanayan yara Filistin meselesi bunlara birçok olumsuz örnek ekleyebiliriz. Bu acı ve gözyaşının bu kan deryasısın bana göre tek sebebi cehalet. Taassup almış başını gidiyor hâlâ aşiretler millet olmanın önünde engel. Kadınlar kızlar birer değerli eşya kadar bile toplumda hak ettiği ilgi ve alakayı görmüyor. Şu an Ortadoğu da bilim adına ne varsa hepsi kalkınmış ülkelerin üretimi bizler sadece tüketiciyiz. Tükettiğimiz ürünler genellikle ikinci üçünü nesil araç gereçler. Orta Doğu halkları parayla bile istedikleri gelişmiş teknoloji ürünleri alamıyor.

Bir örnek vermek gerekirse elli yedi İslâm ülkesinin bir yıllık milli geliri iki katrilyon dolar Almanya’nın ise bir yıllık milli geliri yaklaşık iki buçuk katrilyon dolar. Bu elli yedi ülkenin dünya çapında kaç tane markası var? Elbette dişe dokunur bir şey gösterilemez. Şöyle bir soru sorarsak Ortadoğu halkları geri zekalı mı? Elbette hayır. Öyleyse sorun nerede? Kısaca sorun İslam ülkelerinin eğitim sisteminden ve idare yapısından kaynaklanıyor. Sorgulamayan verileni verildiği gibi kabul eden bir eğitim sisteminden ileri bir başarı beklemek doğru değil. Korkuyla baskıyla idare edilen toplumlarda akıldan ziyade akıl dışı olaylar meydana gelir. İslam ülkelerinin bu hale gelmesinin bana göre birinci nedeni baskıcı rejimler ikinci nedeni emperyalizminin kârına kâr katmak için bu Orta Çağ yöneticileri ile işbirliği yapmaları.

Tabi farklı görüşlerde ortaya atabiliriz.

1-İsrail’in güvenliği için Amerikan’ın Orta Doğu’da mezhep ve bazı etnik bir birine düşürülmesi.

2-Enerji kaynaklarının kendisi tarafından kontrol edilmesi için terörü ve bölgesel savaşları desteklemesi.

3- Su kaynaklarının İsrail'in kontrolüne geçmesi için bölgede güçlü gördüğü devletleri parçalamaya çalışması

4- Kendi silah sanayinin gelişmesi için çatışmaların kızışması.

Elbette bu saydığımız dış etkiler olduğu müddetçe İslam ülkeleri kıt kaynaklarını eğitime ve araştırmaya kaynak aktaramayacak. Durum buysa ? Bu. İslam ülkeleri aydınları ön yargılarını yıkarak gerçekleri haykırmalı. İnsan için rehberin akıl ve ilim olduğunu yüksek sesle dile getirmeli. Yönetim şekillerinin halka dayanması için çaba sarf etmeliler. Bu saydıklarım yapılırsa her şey elbette birden düzelmez.

Medeniyetin yolu çok engebeli bir yoldur bedel ödemeyi göze alamayan toplumlar ışığa hasret yaşamak mecburiyetindedir. Burada Türkiye’ye ayrı bir başlık açmak istersek birçok eksiğimize rağmen ağır aksak olsa da işleyen bir demokrasimiz var.

Her ilde bir üniversitemiz her ilçede birden çok çeşitli lisemiz de milyonlarca öğrencimiz eğitim öğretim görmektedir. Fikir hürriyeti gibi bazı konularda sıkıntımız olsa da sivil toplum örgütleri ülkemizin kalkınması için çaba sarf ediyor.

Ordumuz bölgemizin en güçlü ordularından birisi. Tüm bunları alt alta toplarsak ülkemizin geleceğini ben her türlü risklere rağmen iyi görüyorum.

Bu iyimserliğimi de Atatürk’ün kurduğu Cumhuriyetin akıl ve bilim yönünde ilerleyerek bir ve bütün olarak geleceğe daha emin adımlarla yürüyecektir.

Karamsarlık korkaklık bizi cehaletin pençesine götürür, bu da bize bir şey kazandırmaz. Ümidini kaybeden milletler geleceğini kaybeder. Görevimiz inanmak çalışmak ve başarmaktır.