Hükmen yenik düştüm her savaş sonu
Akıttığım tere bakıp ağladım
İnsanî ölçüler olunca konu
Hassas terâziye ümit bağladım

Kapı kapı gezdim dilekçe ile
Tezimi ciddiye alan yok bile
Sesimi duyanlar uzandı zile
Kovulmuştan beter taban yağladım

Bir garip düzen ki alamaz akıl
Ortak, altın kapar, ben sade çakıl
Kimse umursamaz kendin yan-yakıl
Bu acı gerçekle yürek dağladım

Âli Osman idim Cihan tahtında
Mührüm vardı, yedi kral bahtında
Ahdım diye durdum dedem ahdinde
Hakk’dan her müşküle çare sağladım

Bir kolum Ötügen bir kolum Beç’ti
Elimden sayısız memleket geçti
Yetmiş iki kavmin yüzü güleçti
Adalet’ten milim sapmazdı Kadı’m

Değişen şartlara uymazsan eğer
Dünya bir kararda durmazmış meğer
Her şey alt-üst oldu, çiğnendi değer
Şeref kürsüsünden silindi adım

Hükmen yenik düştüm her oyun sonu
Akıttığım kana bakıp ağladım
İnsanî ölçüler olunca konu
Hassas teraziye gönül bağladım.