Tüm insanlığın yaşadığı Covid-19 illeti nedeniyle herkesin yaşamında zorunlu değişiklikler oldu.

Çalışmalarını büyük bir titizlikle izlediğim Sağlık Bakanlığı Bilim Kurulu üyeleri de belirli yaş gurupları için bazı tedbirler aldı. İşte bu tedbirler kapsamında bende 50 gündür evinden dışarı çıkamayanlardanım. Bu durum ilk bakışta kabullenilmesi zor gibi görülse de ''insan herşeye alışıyor'' sözünün ne kadar doğru olduğunu bize yaşatarak öğretiyor.

Zorunlu olarak evde kaldığım bu günlerde kendimce bir program yaptım ve bunu ısrarla uygulamaya çalışıyorum.

Örneğin; Son 4-5 yıldır eskisi gibi kitap okumayışıma, ''Yaşlanmışım, yorgunum, vs.'' gibi bahaneler bulduğumu anladım. Tam da bu noktada 50 yıldır büyük bir titizlikle alıp okuduğum ve en kıymetli hazinem olarak nitelendirdiğim kütüphanemin raflarında tozlanmaya yüz tutmuş kitaplarımla yeniden buluştum ve günümün en az 5-6 saatini onlarla geçirmeye başladım. Bütün bu pandemi sürecini yaşarken, Erzurumlu İbrahim Hakkı'nın şu mısraları aklıma geldi:

Hak, şerleri hayr eyler,
Zannetme ki gayr eyler,
Arif anı seyr eyler,
Mevla görelim neyler,
Neylerse, güzel eyler...

Gerçi bu zor günleri birlikte geçirdiğim 4 buçuk yaşındaki torunum Manas, bende klasik dede olma özelliğimi göremeyip, annesine; "Anneciğim dedem beni parka götürmüyür. Bakkaldan hiç çikolata ve dondurma almıyor" dese de, onu 9 yaşındaki ablası Asya ikna etmeye çalışıyor...

Kütüphanemde bende iz bırakan kitaplarımın bazılarına öncelik tanıyarak ayırdım. Ahmet Günbay Yıldız'ın Azat Kuşları, Ziya Gökalp'in Kızılelma, Sevinç Çokum'un Zor, Bülent Hikmet Şeren'in Stalin'den Mao'ya, Ahmet Kabaklı'nın Temellerin Duruşması, Peyami Sefa'nın Yanlızız, Cengiz Aytmatov'un Dişi Kurt'un Rüyaları, Necip Fazıl'ın Çile, Murat Sertoğlu'nun Baltacı ile Katerina, Yosif Kalinikov'un Keşişler ve Kadınlar, Jorge Amado'nun Pusu, Hasan İzzettin Dinamo'nun Savaşlar ve Açlar, Erol Toy'un Acı Para, Necati Cumali'nin Acı Tütün, Yaşar Kemal'in Ölmez Otu, Kemal Tahir'in Rahmet Yolları Kesti, Aleksandr Soljenitsin'in Ağustos 1914, Turgut Özakman'ın Şu Çılgın Türkler, Mustafa Köksal'ın Ahilik Kültürünün Dünü ve Bugünü adlı eserlerini büyük bir heyecanla okumaya çalışıyorum.

Kur'an ve meal okumak da başka bir haz veriyor... Ayrıca Mehmet Vehbi Efendi, Elmalılı Hamdi Yazır ve Ömer Nasuhi Bilmen'in Kur'an tefsirlerini aynı anda mukayeseli olarak yeniden okumaya gayret ediyorum.

Yani sözün özü şunu söylemek gerekirse; Herşeye rağmen sabırlı ve programlı olursak yaşam eve sığıyor.

Ben kütüphanem ile eve sığmayı başardım. Eminim ki herkes kendisine yararlı bir meşgale ile bunu başaracaktır...

Bu vesile ile de, milletçe sıfır sonuçlu kısır tartışmalar yapmak yerine, bizi birbirimize daha çok yakınlaştıracak, ortak paydalarımızın olduğu çalışmalara zaman ayırmamız dileklerimle...