Yeni nesil pek bilmez ama eskiden çok satan gazetelerde "pehlivan tefrikaları" yayınlanırdı. 

Çocukluğumun Tercüman gazetesinde (Hergün ve Hürriyet gazetelerinde de) yazan Murat Sertoğlu "pehlivan tefrikaları” ile gazetesine müthiş tiraj kazandırırdı.

Murat Sertoğlu yağlı güreşin en ünlü ustalarının hayatını ve güreşlerini son derece akıcı ve merak uyandırıcı bir üslupla yazardı. Ünlü pehlivanların güreşlerini anlatırken çabucak sonunu getirmez, okuyucunun merak duygusunu körükleyerek hikâyeyi olabildiğince uzatırdı. 

Bu yüzden "arkası yarın" tarzı bu yazı dizilerinden ilhamla, uzayıp giden ve bir türlü sonuca gitmeyen durumları ifade için "pehlivan tefrikası gibi" diye bir söz kullanılırdı.

Rahmetli babam ve komşusu esnaf arkadaşları bu usta pehlivanların güreş hikayelerini okumaktan büyük zevk alırlardı. Hatta müşteri olmadığı zaman birkaç arkadaş çay eşliğinde sohbet ederken bana "hadi oku bakalım Koca Yusuf’la Kel Aliço’nun güreşinde ne oldu?" derler ve bana okuturlardı. Fakat çoğu zaman güreş bir türlü bitmez, merak uyandırıcı bazı gelişmelerden sonra, "arkası yarın" şeklinde ertesi günkü gazetede devam ederdi. 

Bu güreşlerden en çok haz duyulanlar ise 120 - 140 okkalık ağır pehlivanlara karşı güreşen Arnavutoğlu ve Hergeleci İbrahim gibi 70-80 okkalık, nispeten küçük cüsseli pehlivanların güreşi olurdu. Mesela çok güçlü ve ağır olduğundan yenileceklerine ihtimal dahi verilmeyen rakibi Hergeleci İbrahim’i bastırır. Kıspetinin belinden ve paçasından O’nu tutarak kündeler. Yani O’nu havalandırarak sırtını yere vurmaya çalışır. Fakat bu hareket esnasında doruğa çıkan seyirci tezahüratı bir anda kesilir ve meydanı büyük bir sessizlik kaplar.

İşte burada hikâye kesilir ve meydandaki şaşkınlık ve sessizliğin sebebi ertesi günün gazetesinde anlatılırdı. Meğer kündelenmekte olan Hergeleci İbrahim başı ve kolları aşağıda, ayakları yukarıya bakar durumda iken son anda rakibin “topuğunu ellemiştir.” Yani rakibin topuğundan tutarak çekip dengesini bozmuş, rakip sırt üstü düşerken Hergeleci de rakibinin göbeğine oturmuş, elleri yukarıda zaferini kutlamaktadır.

*  *  *

Rusya’nın Ukrayna’yı işgali için yaptığı savaş da uzadıkça TV’lerde yorum yapan uzmanların anlattıkları bana bu pehlivan tefrikalarını hatırlatıyor.

Başlangıçta herkes Rusya’nın cüssesinin büyüklüğü, Ukrayna’nın çelimsiz hali ve güçler arasındaki dengesizliği görüp Ukrayna’nın kısa zamanda pes edeceğini veya ezilip gideceğini düşünmekteydi.

Fakat Ukrayna beklenildiğinden daha dirençli ve cesur çıktı.

Ukrayna elindeki gücü ekonomik kullanmak, ülkesinin içinde çatışmaya girerek bir gerilla savaşı ile rakibini yıpratmak istiyor. Gerilla harbi küçük kuvvetlerle büyük düzenli ordulara karşı yapılan savaşta avantaj sağlar. Bu tür savaşta 1 gerilla 8 askeri etkisiz hale getirme imkanına sahiptir.

Mesela Afganistan’da hem Rusya ve hem de ABD gerilla savaşlarının yıpratıcı etkisi yüzünden bu ülkeyi terk etmek zorunda kaldı.

Esasen Ukrayna, Hergeleci İbrahim’in çok az kuvvet kullanarak, rakibin dengesini bozması gibi bir sonuca ulaşmak istiyor. Bu kolay değil ama imkânsız da değil. 

*  *  *

ÜÜÜÜLE İSTERİM BE YAAA!

Sözcü yazarı Memduh Bayraktaroğlu sevimli bir üslupla YouTube videoları yapıyor. Son dinlediğim videosunda "Enseyi karartmayın, göreceksiniz generaller ve oligarklar Putin’i yıkacaklar" dedi. Bu cümleden sonra ilave etti: “Ben böyle temenni ediyorum. Hani fıkrada olduğu gibi ‘üüüle isterim beyaaa’. Yıkamazsalar ben ne yapabilirim, ama öyle olsun istiyorum.”

Aslında bütün yorumcular gönüllerinden geçeni istiyor, “üüüle istedikleri gibi” olsun temenni ediyor.

*  *  *

Askeri güçleri mukayese edince Rusya’nın Ukrayna’yı yenmesi kaçınılmaz gibi görülüyor. Fakat savaşlarda her zaman matematik işlemiyor. Bu savaşta da moral, motivasyon ve ekonomi daha çok etkili olacak gibi görülüyor.

Kırım Türkleri'nin efsanevi lideri, Ukrayna Milletvekili Mustafa Abdülcemil Kırımoğlu Rusya’nın Batı'nın ekonomik yaptırımlarına 3-4 hafta anca dayanabileceğini söyledi. Kırımoğlu, Ukrayna bu kadar süre direnebilirse işgalden kurtulur kanaatinde. Böyle olursa Rusya, Kırım dahil, Ukrayna’da işgal ettiği bütün bölgelerden çekilmek zorunda kalır inancında.

Rusya’nın kaybedeceğini iddia edenlerin bir başka gerekçesi daha var: İşgalci Rusya’nın askerlerinin uğrunda ölmeyi göze alabileceği bir motivasyon sağlayıcı gerekçesi yok. Fakat Ukrayna halkının vatanlarını savunmak, ülkelerinin bağımsızlığı için gerekirse ölmek gibi bir motivasyonları var. Halkını öldüren, ülkelerini mahveden işgal gücüne karşı direnen Ukrayna gerçek bir millet olma yolunda. 

Ancak unutmayalım ki esas savaş Ukrayna ile Rusya arasında değil. Rusya, ABD ve NATO ile savaşıyor. ABD ve NATO’nun planı Ukrayna halkının duygularına paralel değil. 

ABD ve NATO savaşan kuvvetler arasındaki aşırı dengesizliği biliyor. Buna rağmen savaş öncesi Ukrayna hava sahasını korumaya almadı. Bunlar Ukrayna’nın uzun süren bir savaşla Rusya’yı yıpratmasını istiyor.

ABD planı Rusya’nın Ukrayna içine girmesi ve yaratılacak Afganistan benzeri bir ortamda yıpranması üzerine kurgulanmış gibi. ABD bir yandan ekonomik yaptırımlarla zayıflatacağı Rusya’yı (Putin’i) başka ülkelerle ilgilenemeyecek şekilde Ukrayna’da meşgul etmek istiyor.

Savaş "pehlivan tefrikası" gibi uzadıkça Ukrayna milleti ve ülkesi çok yıpranacak, çok acı çekecek. Acılarını azaltmanın tek yolu rakibinin bir boşluğunu yakalayıp, dengesini bozmasına bağlı. Bu fırsatı ne kadar erken yakalarsa o kadar iyi olacak. 

Olmazsa ne olur diye düşünmüyorum. "Üüüle isterim beyaaa."